Colombia en Ecuador!

Dag lieve mensen,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen. Oorspronkelijk was ik van plan in elk land een reisverslag te schrijven maar zoals jullie mischien gemerkt hebben is het er niet egt van gekomen. Momenteel zit ik La Paz, Bolivia. Terwijl ik met een half oog de wedstrijd Chile / Spanje kijk, probeer ik nog maar wat woorden op papier te krijgen. Geweldig trouwens om te zien dat Spanje het WK uitgeknikkerd wordt. Kortom genieten! Nu ik toch moet wachten op mijn nachtbus naar Potosi heb ik genoeg tijd om dit verhaal te schrijven.

Colombia,

Na in Panama een geweldige tijd te hebben beleeft zijn we verder gegaan naar Colombia. Het is alweer lang geleden dus ik ga proberen nog wat spannends hierover te schrijven. Aangeland in Cartagena, wat overigens een geweldig mooie stad is, begon ik te smelten. Het was mei en dat is naar horen zeggen de warmste maand van het jaar. We hebben besloten om het warme noorden helaas over te slaan. Gebrek aan tijd en de warmte hebben ons per vliegtuig naar de hoofdstad Bogota gebracht. We konden kiezen tussen 24 uur bus of 1 uur vliegen en dat voor slechts een paar dollars extra. Wat zou jij doen? Bogota vond ik maar een lelijke stad maar gelukkig hing er een geweldige sfeer. Helaas is Arianne daar ziek geworden en heeft 3 dagen op bed gelegen. We vreesden voor Malaria maar gelukkig na bezoek van de dokter bleek het om een voedselvergiftiging te gaan. Iets wat regelamtig onder reizigers voorkomt en zeker als je van de straat gaat eten. Hetgeen erg lekker en lokaal is maar zeker een risico met zich meebrengt. Terwijl ik wat fruit ging halen voor mijn zieke zuster en werd aangesproken door een zwerver die mij om wat geld vroeg. Ik heb netjes bedankt en ben verder gelopen. Na zo'n 20 seconden begon iedereen om mij heen te rennen en na achterom gekeken te hebben om te zien wat er aan de hand was, ben ik verstandig geweest om het ook maar op een lopen te zetten. Die arme zwerver kwam met een grote steen achter me aangerend en gelukkig belande deze steen door de ruit van de achtermij liggende supermarkt. Meneer was boos dat ik hem geen geld had gegeven. Gelukkig was het mis en kon ik zonder verwondingen mijn weg vervolgen. Arianne knapte vrij snel weer op en we zijn verder gereisd naar Salento. Een geweldig schattig klein dorpje in het Zuiden van Colombia. Midden in het de zogenaamde coffee zone. Colombia staat namelijk bekend om zijn koffie en is daarmee ook het op 2 na grootste koffie producerende land ter wererld. Een geweldig mooie omgeving vol met glooiende heuvels waarop de zo beroemde, traditionele arabica koffie groeid. Natuurlijk wou ik wel eens weten hoe de voor ons zo kant en klare koffie gemaakt werd. We hebben een koffie tour gedaan en ik vond de koffie de we kregen ronduit smerig. Mijn moeder zet koffie 10x lekkerder dan die o zo beroemde Colombiaanse koffie haha. Een dag later zijn we naar Concora National Park gegaan dat bekend staat om zijn 60 meter hoge palmbomen. Moet je nagaan, palmbomen net zo hoog als de Kamper toren. ongelofelijk!! We troffen een paar andere backpackers en zijn zo zonder gids het park in getrokken. Het resulteerde na een paar keer de weg kwijt geraakt te zijn in een 12 urige wandeling op bijna 4000 meter hoogte. Met een beetje geluk hebben we net de laatste jeeps terug kunnen pakken naar Salento. Ondanks dit alles was het een geweldig avontuur met vrezelijke spierpijn als gevolg.
Kortom Colombia was schitterend en ik wil zeker een keer terug om het Noorden te doen. Dat gedeelte bewaren we voor later.
Toen was het weer tijd om verder te gaan naar Ecuador.

Ecuador,

Na aangeland te zijn ,midden op de evenaar, in Quito de hoofdstad van Ecuador hebben we op aanraden van een aantal andere reizigers een jungle trek geboekt in het noord oosten van Ecuador. We moesten hier 2 dagen voor wachten en aangezien we Quito niet reuze interresand vonden zijn we naar Cotapaxi National park gegaan. Een geweldig mooi park vol met hoge bergen tot boven de 6000 meter. Het enigste wat tegen zat is dat ik na het belkimmen van Cotapaxi gletsjer te maken kreeg met de zogenaamde hoogteziekte. Barstende koppijn tot gevolg. Wel een geweldige ervaring om midden op de evenaar in de sneeuw te staan. Overigens is het ook beroemd omdat dit punt het verst van het epicentrum van de aarde ligt. Aangezien de aarde niet rond maar ei vormig is waren we verder van het epicentrum dan zelfs de hoogste toppen van de Himalayas. Mount Everest climbers eat your hearth out haha! Na een avontuurlijke jeep tocht over overstroomde wegen terwijl het stortregende hebben we net optijd onze bus van Quito naar de jungle gehaald. Dit werd een ervaring om nooit meer te vergeten. We zaten in de geweldig mooie Siona Lodge en de flora en fauna waren geweldig. We hebben vogelspinnen, apen, slangen, dolfijnen kaaimannen en nog veel meer gezien. Ook zwempartijtjes en een bezoek aan de lokale bevolking mocht niet ontbreken. Na afscheid genomen te hebben van onze groep met trouwens een geweldig vervelende Amerikaanse ouwe tante die ik zeker niet ga missen zijn we verder gereisd naar Banos. Banos ligt midden in ecuador op de rand van de high lands en de high jungle. Schitterende omgeving en de outdoor place to be van Ecuador. We hebben een quat gehuurd en zo de omgeving door gescheurd. Ook zijn we gaan canyoningen en de laatste dag wouden we paragliden wat werkelijk een geweldig verhaal is. We gingen opweg met een groep van ongeveer 10 personen. Aangekomen boven op een heuvel bleek dat het te hard waaide. Mijn geluk bij een ongeluk is dat ik de zwaarste was van de hele groep , werkt het ook nog eens in je voordeel haha. Ik mocht dus als eerste en het was werkelijk waar geweldig. Ik voelde me net een vogeltje en toen ik na een half uur weer op vaste bodem geland was bleek dat de wind was toegenomen en dat we helaas voor de rest van de groep weer anderhalf uur voor niets moesten terugreiden naar Banos. Je snapt dat ik me de koning te rijk voelde en dat ik heel wat jaloerse blikken moest incasseren. Na Banos zijn we verder gereisd met de bus naar Montanita. De Costa del Sol van Ecuador. Vier dagen hebben we daar een geweldige tijd gehad, leuke mensen ontmoet en genoten van Strand, feest en surfen.

Na Montanita moesten we al weer door naar Peru. Er stond ons een 38 uur lange busrit naar Huaraz te wachten maar daar ga ik de volgende x over schrijven. Het word tijd om naar het bustation te gaan en mijn bus naar Potosi te pakken. Ik geloof dat mijn eerste reisverlsag beter en uitgebreider was. Helaas heb ik nu niet genoeg tijd om alles te beschrijven en alle belevenissen en avonturen op papier te zetten. Ik heb ook zoveel meegemaakt dat er al verschillende gebeurtenissen ontschoten zijn. Ik geniet nog met volle teugen en ben blij en dankbaar dat ik dit mee mag maken. Het is werkelijk een droom die voor mij uit komt. Ik heb vandaag nog precies 2 weken en 4 dagen om in Santiago, Chile te komen en vlieg dan alweer terug naar mijn lieve vriendinnetje en alle leuke, lieve vrienden en familie. Ook zeker iets om naar uit te kijken! Na 8 dagen Nederland vertrek ik dan naar Cambodja en Thailand. Op zoek naar een nieuw avontuur! Adios from La Paz Bolivia...

Ps Alle foto's heeft m'n zus meegenomen naar Nederland. Deze zullen binnenkort dus wel op facebook verschijnen.